Κυριακή, Σεπτεμβρίου 09, 2007

Πέντε Λεπτά Ακόμα (2006)

Χρειάζεσαι πέντε λεπτά για να κάνεις ένα γρήγορο ντους
και ίσως πέντε λεπτά για ν’αποφασίσεις τι θα φορέσεις. Τι μπορεί να κάνει όμως ένας νεκρός με πέντε λεπτά;
Όχι, δεν πρόκειται για θρίλερ, «Πέντε Λεπτά Ακόμα» δίνει ο Γιάννης Ξανθόπουλος στον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, σε μια μεταφυσική κωμωδία.
Ο Τάσος είναι παράφορα ερωτευμένος αλλά και τρελός από ζήλια για την Αλίκη του (Παναγιώτα Βλαντή). Σε μια κρίση ζήλιας ο Τάσος, ιδιοκτήτης καταστήματος μηχανών και λάτρης του δίτροχου παρακολουθεί την Αλίκη. Στην προσπάθειά του όμως να μην τη χάσει από τα μάτια του, πέφτει θύμα τροχαίου. Νεκρός πλέον ο Τάσος κινείται ανάμεσα στους ζωντανούς, σωματοποιημένος αλλά αόρατος. Η ζήλια του δεν τον εγκαταλείπει ούτε στον άλλο κόσμο και βάζει στόχο και σκοπό την παρακολούθηση της αγαπημένης του. Το ευτύχημα γι αυτόν είναι ότι έχει πέντε λεπτά για να κάνει την παρουσία του αισθητή. Να μετακινεί για παράδειγμα μαχαίρια και να αποτρέπει ένα ενδεχόμενο φιλί της αγαπημένης του με τον καλύτερό του φίλο. Πέντε λεπτά όμως δεν είναι αρκετά και το πνεύμα του Τάσου εξαγριώνεται.
Όλα τα παραπάνω βέβαια γίνονται στα πλαίσια της κωμωδίας. Ίσως είναι μια light μορφή του κλασικού πια “Ghost”. Πάντως βλέπεται ευχάριστα και σίγουρα το σενάριο είναι άκρως πρωτότυπο.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν θεωρώ ότι ήταν και από τις καλύτερες ταινίες! Μέτριο πολύ και πολύ λίγο για τον διαφημιστικό ντόρο που είχε γίνει για αυτό!!

Cinematia είπε...

to tasos

όχι,απο τις καλύτερες ταινίες δεν ήταν αλλά τουλάχιστον τη βλέπει κανείς ευχάριστα.Χωρίς δηλαδή να προβληματίζεται για το θέμα ζωή-θάνατος.Όλα είναι στα πλαίσια της κωμωδίας και ευτυχώς κρατιέται σε αυτό το επίπεδο...

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για το μπλογκ!
Επιτέλους βρήκα ενα μέρος που μπορώ να συμφωνήσω με τους κριτικους!!!


( με το cine.gr πως γινεται να διαφωνω τοσο πολυ δεν μπορω να καταλάβω :P )


Λοιπον για την ταινία.

Πιστεύω ότι για Ελληνική ταινία ειναι πολύ καλή.

Εχει έξυπνο σενάριο, είναι αστεία (εντάξει δεν είναι και ξεκαρδίστικά αστεία).
Και το τέλος της ειναι αρκετά έξυπνο. Δλδ σε δικαιώνει, ώστε να φύγεις απο το σινεμά και να σου τυπωθει η τελευταία αστεία σκηνή. (για μενα ηταν απο τις καλύτερες της ταινιας, μετά απο τα ιπτάμενα μαχαίρια ισως..)



Βέβαια δεν μπορούμε να πούμε ότι ειναι κι η καλύτερη κωμωδία ever.

Αλλά ειναι ευχαριστο εργάκι.

Cinematia είπε...

to ermi

merci για τα καλά σου λόγια! Είναι ωραία να συμφωνούμε και να μοιραζόμαστε κοινά σχόλια, αλλά εξίσου όμορφη είναι και η διαφωνία μαζί με την πολυφωνία ;-) Εδώ μπορείς να τα χεις όλα :-) και να περνάς όσο συχνά θες. Χάρηκα!