Σάββατο, Μαΐου 20, 2006

Πίσω μου σ’έχω…..

φωτογράφε και η χαρά μου είναι μεγάλη,
μοιάζουν να λένε ο Tom και η Audrey.
«Κώδικας Ντα Βίντσι», ένα φεστιβάλ, μια πρεμιέρα πολλά φλας, και ακόμη περισσότερη δημοσιότητα!
“The Da Vinci Code” δε χρειάζεται περαιτέρω συστάσεις. Αν ο ζωγράφος γνώριζε ότι το όνομά του θα ακούγονταν κάποια μέρα τόσο συχνά, σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, μπορεί και να άφηνε αυτόν τον κόσμο ευτυχέστερος!
Η παραπάνω ταινία άνοιξε φέτος το 59ο Φεστιβάλ Καννών. Οι συντελεστές της περπάτησαν όλο περηφάνια και στυλ στο κόκκινο χαλί και δεν έχασαν καμία ευκαιρία να ποζάρουν στο φακό!
Τελικά τι συμβαίνει στον κόσμο του θεάματος; Για μια ακόμη φορά φαίνεται ότι η δυσφήμιση και οι κακές κριτικές προκαλούν το ενδιαφέρον των θεατών. Αρκετά εισιτήρια προπωλήθηκαν καθώς οι φήμες γύρω από την ταινία οργίαζαν. Οι αντιδράσεις κάποιων πιστών έγιναν η αρχή μιας συζήτησης (;) περί πίστης, θρησκείας και ιστορίας επί μήνες. Η αναζήτηση του Δισκοπότηρου, η ταυτότητα της Μαγδαλινής, η φύση του Χριστού και άλλα μπήκαν στο στόχαστρο πολλών αρθρογράφων, τηλεοπτικών εκπομπών και η ταινία έγινε θέμα για πολλά «πηγαδάκια».
Εάν κανένας δεν είχε εκφράσει δημόσια την ενόχλησή του απέναντι στα θέματα που θίγει το βιβλίο του Dan και συνεπώς η ταινία, τίποτα από αυτό που ζούμε τους τελευταίους μήνες δεν θα γινόταν. Θα έβγαινε η ταινία στις αίθουσες και θα πηγαίναμε να τη δούμε, άλλοι θέλοντας να κάνουν τη σύγκριση μεταξύ βιβλίου και ταινίας, άλλοι (ανάμεσά τους και εγώ) επειδή δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο, απο περιέργεια για να μάθουν τι εστί «Κ.Ν.Β».

Θυμάμαι την πρώτη φορά που πρόσεξα το βιβλίο. Ήμουν στην Αγγλία, στην εστία, στο δωμάτιο ενός Έλληνα φίλου. Τον ρώτησα «Σου αρέσει;» «Ναι» «Ποια είναι η ιστορία;» «Είναι πολλά, έχει πολύ μυστήριο, συνομωσίες που να σου εξηγώ». Έτσι δεν άκουσα ποτέ από πρώτο χέρι την ιστορία. Πέρασαν δυο χρόνια, καιρός να τη δω στη μεγάλη οθόνη.

3 σχόλια:

Λύσιππος είπε...

Κι εγώ θα πρότεινα το "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" του Καζαντζάκη - και τον "Τελευταίο Πειρασμό" :-)

Cinematia είπε...

to Λύσιππος

Γιατί όχι;Ο "Τελευταίος Πειραμσός" μου άρεσε.Γιατί να περιορίζουμε την τέχνη; «Το σινεμά δεν γνωρίζει φραγμούς...είναι σαν μια κορδέλα ονείρου» Όρσον Γουέλες.

NetKerveros είπε...

Επιτέλους, σήμερα τα κατάφερα και το τελείωσα (το βιβλίο!). Νομίζω ότι μερικά πράγματα πρέπει να μη τα πειράζουμε. Όπως και το όνομα του Ρόδου που το κατέστρεψαν στην μεγάλη οθόνη. Αμφιβάλω αν κατάφεραν να πιάσουν τη μαγεία του βιβλίου στη ταινία. Δεν μένει παρά να το δούμε.