Σάββατο, Δεκεμβρίου 31, 2005

A touch of magic* (Bewitched, 2005)


Λίγες ώρες πριν περάσουμε στην καινούργια χρονιά και το 2005 γίνει παρελθόν, δεν θα αρχίσω τις φιλοσοφίες του τύπου τι έχουμε, τι χάσαμε. Ο κάθε ένας μας ξέρει τελικά τι βιώνει και ας μην το παραδέχεται. Επιλέγω για τελευταίο κειμενάκι της χρονιάς να αναφερθώ στην ταινία Η Μάγισσα. Μην με παρεξηγείτε, δεν την ξεχωρίζω σαν καλύτερη του 2005! Αλλά, έτσι γιατί η ζωή μας χρειάζεται μια δόση μαγείας….Και αν αυτό ακούγεται δύσκολο και εξωπραγματικό, γι αυτό υπάρχει ο κινηματογράφος.
Η Νικόλ Κίντμαν υποδύεται μια καλή μάγισσα η οποία βρίσκεται σε αποτοξίνωση… από… τα μαγικά. Η Ίζαμπελ αυτό που ποθεί είναι να ζήσει a normal life, να μοχθήσει για το φαγητό που θα φάει και όχι να της έρχεται στο πιάτο με ένα άμπρα-κατάμπρα! Στο δρόμο της βρίσκεται ένας ηθοποιός που ψάχνει συμπρωταγωνίστρια για να ξαναζωντανέψει την πολύ επιτυχημένη σειρά (πραγματική) Bewitched. Η Ίζαμπελ παίρνει τον ρόλο με το σπαθί της κουνώντας την μυτούλα της χαριτωμένα όπως κάνει κάθε μάγισσα που σέβεται τον εαυτό της. Τα γυρίσματα ξεκινούν, και η χαριτωμένη μαγισσούλα αναγκαστικά ανέχεται τον υπέρμετρο εγωισμό του συμπρωταγωνιστή της αφού είναι αποφασισμένη να αφήσει τα μαγικά κόλπα στην άκρη. Όταν όμως η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, το ξόρκι δεν αργεί να φτιαχτεί. Δεν αργεί όμως να ανθήσει και ο έρωτας στις καρδιές τους και τότε… all the magic in the world cannot win over love.
Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα αν έχετε βαρεθεί τις κλισέ romantic comedies. Η δημιουργός της ταινίας έχει εμπνευστεί και το Sleepless in Seatle (Άγρυπνος στο Σιάτλ). Η ταινία βλέπεται ευχάριστα, έχει δόσεις χιούμορ αλλά προσφέρει μικρές δόσεις γέλιου… Το άξιο προς συζήτηση είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκαν σεναριογράφος και σκηνοθέτης το γεγονός ότι η ταινία περιστρέφεται γύρο από το ομώνυμο, πολύ δημοφιλές (στη χώρα μας όχι και τόσο) σίριαλ. Το σίριαλ-κωμωδία Bewitched είχε κάνει ρεκόρ τηλεθέασης ενώ πραγματεύονταν τον έγγαμο βίο μιας καλής μάγισσας (Σαμάνθα) με έναν θνητό (Ντάρεν). Είναι λοιπόν ναι μεν «πιασάδικο» το θέμα (να αναφερθεί μια ταινία σε αγαπημένο, πραγματικό σίριαλ που εδώ και τρεις δεκαετίες έπαψε να γυρίζεται) από την άλλη όμως, είναι και μεγάλος ο κίνδυνος να δυσαρεστηθεί το κοινό. Το τρέιλερ πάντως δεν προδίδει την πλοκή της ταινίας. Κάθε άλλο, νομίζεις ότι θα δεις το remake της σειράς σε κινηματογραφική ταινία και ίσως ήταν ένας λόγος για εισπράξεις καλές στα ταμία. Αυτό που έσωσε την ταινία από τα λιμνάζοντα ύδατα της ξαναμασημένης εικόνας είναι η επιλογή των ειδικών να βάλουν το σίριαλ μέσα στην ταινία και την ταινία μέσα στο σίριαλ. Έτσι το φετινό Bewitched χάρισε το όνειρο για περίπου 2 ώρες σε όσους fans του αυθεντικού θα ήθελαν να ξαναζωντανέψει η σειρά τους. Όσο για τους υπόλοιπους θεατές, λίγη μαγεία δεν βλάπτει, και αν το καλοσκεφτείτε η μάγισσα ήθελε να ζήσει την δίκη μας ζωή, χωρίς υπερβολές και ξόρκια. Γιατί εμείς που την βιώνουμε να δυσανασχετούμε;
Καλή Πρωτοχρονιά και μην χαθούμε!

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 30, 2005

Unfaithful (Η Άπιστη)


Σήμερα φυσούσε τόσο πολύ που μετα βίας έμεινε το καπέλο μου στη θέση του. Βλέποντας φύλλα και σακούλες να γίνονται ένα καθώς στροβιλίζονταν ψηλά, η μνήμη μου ανακάλεσε μια σκηνή από την ταινία Unfaithful. Μια σκηνή καθοριστική για την πλοκή της ταινίας.
Για όσους δεν είδαν την ταινία αναφέρομαι στην σκηνή κάπου στην αρχή της ιστορίας. Ένας δυνατός άνεμος κοντεύει να ξεριζώσει το Σόχο της Νέας Υόρκης. Μέσα σε αυτόν τον πανικό η πρωταγωνίστρια (μητέρα, σύζυγος, νοικοκυρά) έχει βγει για ψώνια και δυστυχώς καταλήγει έρμαιο του ανέμου! Εκεί που προσπαθεί να σταθεί όρθια, καθώς φυσάει με δύναμη ο άνεμος, εμφανίζεται η πέτρα του σκανδάλου, ο γοητευτικός Γάλλος έμπορος βιβλίων. Ο νεαρός, φορτωμένος με βιβλία, εκείνη με ψώνια, χάνουν την ισορροπία τους και πέφτουν αδέξια ο ένας πάνω στον άλλο. Αφού επικρατήσει για λίγο εκνευρισμός και από τις δυο πλευρές, στη συνέχεια ο νεαρός την προσκαλεί στο διαμέρισμά του για να περιποιηθεί τις πληγές της. Αν και δεν γίνεται τίποτα μεταξύ τους κατά τη διάρκεια της πρώτης τους συνάντησης, αυτή είναι η αρχή της παράνομης σχέσης τους.
Ο άνεμος εδώ είναι ο καταλύτης της ιστορίας. Είναι μια ανίκητη (υπερ) δύναμη η οποία παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμά της και όταν κοπάσει σχεδόν τίποτα δεν είναι στην θέση του. Εύκολα στην ιστορία μας, παρομοιάζεται με το πάθος (ποιος μπορεί να αντισταθεί;) που ξυπνά μέσα στη γυναίκα μετά από 13 χρόνια γάμου. Το παράνομο όμως πάθος που γεννιέται μεταξύ τους θα έχει καταστροφικές συνέπειες όμοιες με αυτές που αφήνει το πέρασμα του ανέμου.

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 26, 2005

Χρόνια μου Πολλά!

Δεν ήταν, φίλοι, δεν ήταν γνωστοί αλλά οι ενήλικες μαθητές μου που μου έκαναν την μεγάλη έκπληξη! Φέτος τα 25α γενέθλια μου, πάρα πολλοί τα ξέχασαν (κάθε πέρυσι και καλύτερα δε λένε;). Όταν όμως σε ένα από τα μαθήματα που τους παρέδωσα δίδαξα τις ημερομηνίες (στα Αγγλικά) οι μαθητές μου σημείωσαν 18th December και μερικοί από αυτούς μου τηλεφώνησαν την Κυριακή ενώ όλοι ήταν εκεί την Τρίτη, στην αίθουσα με λουλούδια, δώρα και γλυκά για να το γιορτάσουμε! Thanks guys!

Τρίτη, Δεκεμβρίου 20, 2005

Ο Harry Potter και το μυστήριο του Χαρδαβέλα :-))


Όχι, μην σοκάρεστε! Ούτε ο Harry χάθηκε, ούτε ο Χαρδαβέλας τον ψάχνει (άλλωστε αυτός έδωσε τα ηνία στην Νικολούλη προ πολλού). Κάτι άλλο συνεβει και έμελλε να το ζήσω! Θα μου πείτε φταίω εγώ, που όχι μόνο ξενυχτώ μπροστά στην TV αλλά βλέπω και μ………. Τι να κάνω όμως; Εφόσον κατά το ήμισυ δηλώνω κριτικός κινηματογράφου πρέπει να στήνω μάτι και αυτί και να είμαι ενήμερη.
Στην εκπομπή λοιπόν του εν λόγω κυρίου βάλανε μπροστά τον Harry και μόνο που δεν τον λιθοβολήσανε! Όταν είδα στο πάνελ ανάμεσα σε διάφορες «ειδικότητες» και έναν παπά ανατρίχιασα (τι πάθανε τα ράσα με τον μαγικό κόσμο του Potter;) ευτυχώς ο ιερέας δήλωνε και ψυχολόγος και η κατάσταση μετριάστηκε.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα των παρευρισκομένων και του παρουσιαστή το φαινόμενο Harry Potter έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων :στη Λάρισα κάψανε βιβλία!!!(καλά μήπως ήρθε η χούντα και εγώ κοιμάμαι στον καναπέ με το DVD να παίζει;;;). Μέσα από τη συζήτηση (ο θεός να την κάνει) προέκυψε ότι το πρόβλημα με το βιβλίο είναι το ότι μυεί τα παιδιά στη μαγεία… ο Harry λέγανε όσοι ήταν against, με μια αστραπή χαραγμένη στο κούτελο μετατρέπεται σε σύμβολο του σατανισμού (ξανα ανατρίχιασα).
Τι να πρωτοθυμηθώ από εκείνη την εκπομπή. Λέγανε ότι το βιβλίο περιγράφει τελετές που δεν διαφέρουν και πολύ από κείνες των σατανιστών και άλλα πολλά.
Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία και ούτε δηλώνω φανατική του Harry Potter. Είδα όμως και τις τρεις ταινίες στην Αγγλία μετά από προτροπή μιας φίλης που είχε διαβάσει τα βιβλία. Μου φάνηκαν ένα ωραίο παραμυθάκι που καλλιεργεί την φαντασία των παιδιών και όσων αισθάνονται ακόμη νέοι. Εάν και τα βιβλία είναι όπως οι ταινίες δεν βρίσκω τον λόγο γιατί να ερμηνεύουμε τα περισσότερα πράγματα που κάνουν επιτυχία με τόση καχυποψία. Πιστεύω ότι η κακές κριτικές πονηρεύουν τα παιδιά. Σκέφτηκε κανείς ότι και δόλος να υπάρχει πίσω από τις σειρές του βιβλίου οι μικροί αναγνώστες δεν διαβάζουν πίσω από τις λέξεις αλλά χαίρονται έναν κόσμο διαφορετικό από τον δικό τους;
Χαίρομαι όταν μικρά παιδιά πιάνουν στα χέρια τους ένα βιβλίο 300 σελίδων και σε τέσσερις μέρες το τελειώνουν! Είναι άξιο θαυμασμού να βλέπεις ουρές έξω από βιβλιοπωλεία και όχι club! Είναι ένα άνοιγμα προς την τέχνη, μια μύηση στην λογοτεχνία και στο εξωσχολικό διάβασμα. Στον κόσμο των παιδιών η μαγεία είναι αθώα, απλά απελευθερώνει τον νου από την καθημερινότητα και δίνει τροφή για όνειρα. Όταν ένας μαθητής μου με ρώτησε «Κυρία, στην Αγγλία μπορείς να δεις τον Harry Potter στον δρόμο;» του απάντησα θετικά. Γιατί να γκρεμίσω έναν τόσο ευχάριστο κόσμο σκέφτηκα. Ας μάθει σε μεγαλύτερη ηλικία τη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας. Δεν έπαθα κάτι όταν μικρή νόμιζα πως ο Kevin Costner ζει ανάμεσα σε Ινδιάνους με τον εξημερωμένο λύκο του…!

Υ.Γ Potter = αγγειοπλάστης, χασομέρης, ασχολούμενος με κάτι ερασιτεχνικά ( Oxford English-Greek Learner’s Dictionary). Τουλάχιστον το όνομα δεν κρύβει κάτι κακό :-))

Κυριακή, Δεκεμβρίου 11, 2005

Και αν τα μάτια μου δεν λένε..!

Μπορεί η cinematia να μην έχει «φωνή» εδώ και αρκετό καιρό αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι της έκλεισαν και τα μάτια. Συνεχίζει να παρατηρεί και να καταγράφει το κινηματογραφικό, τηλεοπτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι ακατάπαυστα. Το μόνο που της λείπει είναι χρόνος για να ανεβάσει τα κειμενάκια :-(
Το τραγικό αυτών των ημερών είναι η ανακάλυψη ότι το συγγραφικό δίδυμο Ρέππα- Παπαθανασίου αντιγράφουν όχι μόνο τον εαυτό τους [όπως είχαν παραδεχτεί στο παρελθόν (βλ. «Τρεις χάριτες» «Safe Sex, Tv series»)] αλλά και τον κινηματογράφο (καλά δεν λέω, μπορούσατε να ζήσετε και χωρίς αυτή την πληροφορία). Όταν λοιπόν είδα την κωμωδία Town and Country (Αιτία Διαζυγίου) απόρησα γιατί μου φάνηκε γνωστή η υπόθεση, ενώ την έβλεπα πρώτη φορά. Το μυστήριο δεν άργησε να λυθεί αφού ο εγκέφαλος μου σχεδόν άμεσα επανέφερε εικόνες στην μνήμη μου από ένα επεισόδιο του τηλεοπτικού «Safe Sex». Οι «Κολλητές φίλες» ή κάτι τέτοιο…είναι ο τίτλος του επεισοδίου που μάλιστα είχε και μέρος Β’ : δύο καλές φίλες, η μια ανακαλύπτει ότι ο σύζυγος της έχει ερωμένη, αποφασίζει να χωρίσει και ζητά από τον άνδρα της κολλητής της να την βοηθήσει να πακετάρει τα πράγματά της στο εξοχικό. Ο φίλος τη φίλη κτλπ. Τι να πεις…είναι άσχημο να σε απογοητεύουν έτσι άτομα φαινομενικά πολλά υποσχόμενα…

Σάββατο, Δεκεμβρίου 03, 2005

ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ


Σκηνοθέτης:Γιώργος Πανουσόπουλος
Σεναριογράφος:Αύγουστος Κορτώ
Βραβείο: Ερμηνείας 1ου Ανδρικού Ρόλου (Δημήτρης Λιακόπουλος)
Γ΄ Βραβείο Ταινίας Μυθοπλασίας Μεγάλου Μήκους

Μια ελληνική ταινία που μάλλον σίγουρα θα ζήλευε ο Πέδρο Αλμοδόβαρ. Τα όσα παρακολουθούμε είναι η άλλη πλευρά της απόλυτης φαντασίωσης πολλών ανδρών. Και ποια είναι αυτή η φαντασίωση; Ένας άνδρας να είναι το μοναδικό αρσενικό πάνω σε ένα νησί γεμάτο γυναίκες! Ο ήρωας της ταινίας υπηρετεί τη μαμά πατρίδα ως ‘ναυτάκι’ και αποβιβάζεται στο νησί των παιδικών του χρόνων για να επισκεφτεί την θεία του και να αποχτήσει ένα παμπάλαιο «σκαραβαίο». Το αυτοκίνητο υπό κανονικές συνθήκες θα γινόταν το μέσον με το οποίο όχι μόνο θα δραπέτευε από το νησί αλλά επιπλέον, θα περνούσε και την άδειά του «ζάχαρη». Για κακή του τύχη όμως, ο «σκαραβαίος» τον εγκλωβίζει στο αραιοκατοικημένο νησί και εκεί που ξημεροβραδιάζονταν με αρβύλες και ναύτες δίχως γυναικεία αγκαλιά, πέφτει ξαφνικά σε «γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» λόγω λειψανδρίας. Τα περιστατικά που βιώνει ο νεαρός είναι κωμικοτραγικά. Η κάθε γυναίκα (ανεξαρτήτως ηλικίας) έχει τις δικές της απαιτήσεις από «τον άντρα του νησιού» πράγμα που σταδιακά καταντά εφιαλτικό. Το φινάλε αναμφισβήτητα πολύ ανατρεπτικό (δεν σας λέω τι και πως…) και σίγουρα θα σας κάνει να αναρωτηθείτε για όλα όσα είδατε. Το μόνο για το οποίο παραμένω σκεπτική (παρόλο που έφερε στην ταινία ένα ακόμη βραβείο) είναι η ερμηνεία του πρωταγωνιστή…Θα μπορούσε να είχε γίνει και καλύτερη «διανομή».