Κυριακή, Οκτωβρίου 23, 2005

Για τη γιαγιά μου...

Επειδή έφυγες σήμερα απο κοντά μας δε σημαίνει ότι θα λείψεις και απο τις καρδιές μας!Γράφω για να ξορκίσω το κακό...για τη γιαγιά μου που έφυγε σήμερα... καλό ταξίδι γιαγια(όπως και αν μεταφράζεται αυτό)! Εάν ο παράδεισος είναι όπως τον βλέπουμε στο cinema δεν ανησυχώ. Σ'ευχαριστώ για τις αγκαλιές, για τα όμορφα καλοκαίρια στο νησι,για τις ωραίες αναμνήσεις που μου χάρισες!Θα τις έχω συντροφιά πάντα!
:-(

Πέμπτη, Οκτωβρίου 20, 2005

To comeback μου!

Χάθηκα, χάθηκα δεν φταίω όμως εγώ αλλά το laptop μου (καλά ίσως και εγώ...). Προσπαθώντας να συνδέσω το laptop μου με την καινουργια μου Τν αστόχησα... Έκανα μια ρύθμιση που μου απορύθμισε την οθόνη με αποτέλεσμα να ανοίγουν τα windows αλλά να μην βλέπω παρά μόνο μαύρο σκοτάδι! Τι να φταίει τι;
Σήκωσα τα χέρια ψηλά όταν συνέδεσα το laptop με άλλη οθόνη Η/Υ και ούτε εκείνη έπαιζε. Το πρόβλημα ανέλαβε να λύσει ένας καλός φίλος «Πληροφορικάριος». Τελικά τα κατάφερε και η οθόνη ξανάπαιξε έλα όμως που τα windows ΧΡ μου αν και αυθεντικά δείχνουν ότι θα τερματιστούν σε 26 μέρες! Παιδιά βοηθάτεεεε!!! Αλλά το σκέφτηκα ψύχραιμα, θα κάνω back up και μετά θα την βρω την άκρη (μου είπαν... ) με recovery cds... για να δούμε!

Κυριακή, Οκτωβρίου 16, 2005

Την Κυριακή δεν υπάρχουν e-mail

Μπαίνω και γω Κυριακή να δώ e-mail! Τίποτα... Πολύ υποτονικό το internet Κυριακάτικα...Γιατί έτσι; Που είναι οι fans του cinematia; Εμπρός καλοί μου άνθρωποι, φανερωθείτε!

Τρίτη, Οκτωβρίου 11, 2005

Πάλι τα ίδια θα λέμε;;;

Η τηλεόραση είναι πολλή εκπαιδευτική – κάθε φορά που ανοίγει, εγώ πάω στο άλλο δωμάτιο και διαβάζω ένα βιβλίο.

Μακάρι αυτά να ήταν λόγια δικά μου αλλά... δεν!Ανήκουν στον Γκράουτσο Μαρξ.Εγώ ως γνωστό σε όσους με ξέρουν, δεν μπορώ να αντισταθώ. Η cinematia το έριξε στην ΤV (ένα τεχνικό πρόβλημα μου στερεί video & DVD αυτές τις μέρες…). Για σάουντρακ δεν σας έλεγα last time;Ε,επαληθεύτηκα!

Σε ποια ταινία ανήκει ένα από τα αγαπημένα μου σάουντρακ που χρησιμοποιήθηκε σε σίριαλ του Mega την Κυριακή το βράδυ;;;

Στην ταινία In the mood for love [Ερωτική επιθυμία (Fa yeung nin wa) 2000]
και είναι τόσο ωραίο το κομμάτι/μοτίβο ορχηστρικής μουσικής που 'περιγράφει'απλά αλλά χαριτωμένα την μελαγχολία των πρωταγωνιστών...

Μη σας αρχίσω πάλι τα περί συνειρμών όταν ακούω στο άσχετο μουσικές συνδεδεμένες με ταινίες γιατί και θα ξημερώσουμε και θα συγχυσθώ!!!!

Παρασκευή, Οκτωβρίου 07, 2005

The sound of music!

Η μουσική μπορεί να υπογραμμίσει τη ψευδαισθητική φύση των κιν/φικών ταινιών και να παρασύρει το θεατή πιο βαθιά στην καρδιά αυτής της ψευδαίσθησης.
Lewis Jacobs

Η μουσική είναι ένας ολόκληρος κόσμος από μόνη της, πόσο μάλλον όταν συνδυάζεται με εικόνες, όταν συμπληρώνει αυτό που ονομάζουμε «κινηματογραφική ταινία». Μια εικόνα συναισθηματικά φορτισμένη από το σενάριο, ξυπνά περισσότερα συναισθήματα στο κοινό όταν αγκαλιάζεται με τη σωστή μουσική επένδυση. Τι γίνεται όμως όταν ένα σάουντρακ ακούγεται και ξανακούγεται από δώ και από κει χωρίς κανένα σεβασμό;
Τρανταχτό παράδειγμα η καημένη Αμελί! Και που δεν έχω ακούσει τη μουσική επένδυση της ταινίας αυτής. Στο ραδιόφωνο: ως σήμα έναρξης-λήξης εκπομπής, σε εκπομπή ως «γέφυρα», σε διαφήμιση. Στην τηλεόραση: σε ρεπορτάζ εκπομπών (πάρα πολλών), σε σίριαλ!!! Θα ήθελα πολύ να πιστέψω ότι δεν πρόκειται να ξανακούσω αυτό το σάουντρακ να φθείρεται δεξιά και αριστερά αλλά μάλλον δεν θα μου γίνει το χατίρι.
Πρόσφατα όμως ανακάλυψα ότι το σάουντρακ του Kill Bill vol.1 έχει και αυτό πέραση! Και που δεν το άκουσα! Στην τηλεόραση σε σίριαλ από κωμωδία μέχρι δράμα αλλά και σε εκπομπή (μόνο στις ειδήσεις δηλ. δεν το πήρε το αυτί μου…).Τι να μου πει εμένα ένα «κομμάτι» άρρηκτα συνδεδεμένο με το Kill Bill vol.1 όταν το ακούω σε μια κωμωδία; Γιατί; Ήξερα για το «τα αγαθά copies κτώνται» αλλά και στη μουσική επένδυση; Θα μου πεις μήπως δεν γνωρίζω τον πρωτοπόρο του είδους (βλ. Χ.Παπακαλιάτη); Όσο θυμάμαι ότι χρόνια τώρα ξεσηκώνει όλα τα σάουντρακ (Dracula, Arizona Dream, Notting Hill και βάλε…) η τρίχα μου κάγκελο. Βρε τόσα λεφτά παίρνεις για να μας βασανίζεις με τις ιδέες σου, βρες και κανένα συνθέτη για αυθεντικές καταστάσεις. Καλά, σε αυτή τη χώρα κανένας «άνθρωπος της τηλεόρασης» δε σκέφτεται το ενδεχόμενο να παρακολουθούν TV και σκεπτόμενα άτομα που κάτι ξέρουν και από σάουντρακ;

Τετάρτη, Οκτωβρίου 05, 2005

Where the F*** is a movie?

Κάνω zapping, ξανακάνω…τίποτα! Όλο σε σίριαλ πέφτω, ιδίως όταν πρόκειται για ιδιωτικά κανάλια. Μια Κυριακή που είχαμε και λέγαμε θα δούμε καμιά πρώτη τηλεοπτική προβολή πάει και αυτή. Ο Μεγάλος Αδερφός έβγαλε στο κουρμπέτι και την μάνα του και σόι πάει το βασίλειο. Αντίπαλοo κανάλι φαίνεται πως είπε «Μεγάλη Μάνα θα σε κάνουμε να μετανιώσεις την ώρα και τη στιγμή που βγήκες στο γυαλί». Νεαρός σεναριογράφος, πρώην φαντάρος (ευτυχώς ένα χρόνο ηρεμήσαμε) κάνει δυναμικό comeback την ίδια ώρα με το live του προαναφερθέντος ριάλιτι. Ποιο comeback θα υπερισχύσει τελικώς;
Αλίμονο στο cinema! Αλίμονο στους τηλεθεατές που δεν θα ξεφύγουν από τις σειρήνες των σίριαλ & των ριάλιτι και θα κάτσουν, θα τα καταναλώσουν και θα τα χωνέψουν! Δεν βγάζω την ουρά μου απ’έξω, με είχαν κουράσει τόσο οι επαναλήψεις του καλοκαιριού που μπήκα στον πειρασμό και είδα κάνα δυο σίριαλ(ονόματα δεν λέμε γιατί κανείς δεν μας πληρώνει για διαφήμιση ;-). Που είναι όμως οι τόσες ταινίες που τα κανάλια διαφήμιζαν «πακέτο» με το καινούργιο τους πρόγραμμα; Κάποια ιδιωτικά κανάλια το τήρησαν(όσα δηλ. δεν έχουν σίριαλ) άλλα πάλι όχι.
Και με προβληματίζει το εξής περίεργο: κινδυνεύει στην σημερινή εποχή το cinema εάν απουσιάζει από την TV; Φυσικά και υποστηρίζω ότι ο καλύτερος «χώρος» για μια ταινία είναι η μεγάλη οθόνη. Αυτό είναι το σπίτι της αναμφισβήτητα! Αλλά εφόσον η τηλεόραση είναι το πιο φτηνό και το πιο προσβάσημο είδος ενημέρωσης & ψυχαγωγίας και επειδή οι συμπατριώτες μας αφιερώνουν χρόνο στην TV (σε μερικά σπίτια βρίσκεται εις τριπλούν και «παίζει» πολλές ώρες!!) τότε η TV γίνεται σημαντική για την «προώθηση» πολλών πραγμάτων. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι καθιερώνοντας ταινίες σε prime time ζώνη, τα κανάλια θα μυήσουν τον κόσμο στο να βλέπει ταινίες περισσότερο. Καλό θα ήταν λοιπόν να δοθεί χρόνος σε ταινίες, με σκοπό η θέασή τους να γίνει συνήθεια (όχι μόνο ποιο σίριαλ θα δούμε αλλά και ποια ταινία!). Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, η TV θα φέρει το DVD και αυτό με τη σειρά την κιν/φική αίθουσα!
Έτσι για να ξεφύγετε από την μονοτονία των σίριαλ και για κάτι πιο ψαγμένο…σας προτείνω να δείτε αυτή τη βδομάδα το making off μιας ταινίας που δεν προβλήθηκε ποτέ διότι δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί. Πρωτότυπο ε; Συνήθως βλέπουμε τα making off ταινιών που απολαύσαμε ή που πρόκειται να δούμε. Το making off που προτείνω αφήνει πολύ χώρο στη φαντασία: πως θα ήταν η τελική μορφή της ταινίας; Ποιο το τέλος και ποια η αρχή της; (αν θέλετε κανάλι + ώρα leave a comment)

Δευτέρα, Οκτωβρίου 03, 2005

Success...

Αν θες να πετύχεις πρέπει να αποφύγεις τα γνωστά μονοπάτια της επιτυχίας και να δημιουργήσεις καινούργια.
John d. Rockefeller

(Τώρα αν είναι δοκιμασμένη συνταγή δεν ξέρω...κάπου συμφωνώ>Original things work better. Κάπου διαφωνώ> u take the risk!)

Σάββατο, Οκτωβρίου 01, 2005

KILL BIIL vol 2


Το ξαναείδα χθες μετά από δύο χρόνια (συνήθως δεν χάνω ευκαιρία να ξαναδώ ταινία on TV…). Μπορώ να πω ότι φέτος, αποστασιοποιημένη από το Kill Bill vol 1 είδα την συνέχειά του με άλλο μάτι. Ενώ δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα τα action films, είχα απολαύσει την superwoman που ενσάρκωσε η Uma Thurman με μεγάλη επιτυχία στην πρώτη ταινία. Εκείνη την χρονιά έμελλε να δω (έτσι για την ιστορία) και το Spiderman και βλέποντας το δημιούργημα του Q.Tarantino είπα «να και το κάτι άλλο επί της οθόνης».
Δεν είμαι φανατική Ταραντινική αλλά η ταινία έμελλε να γράψει την μικρή/μεγάλη της ιστορία και να συζητηθεί, γιατί είχε την σφραγίδα του σκηνοθέτη της εμφανέστατη. Η μουσική, ο ρυθμός, και το ειρωνικό χιούμορ που βρίσκει κανείς στους διαλόγους συνθέτουν ένα περίεργο παζλ που τελικά βγάζει την ταινία νικητή ανάμεσα σε παλαιότερες του είδους. Και ποιου είδους θα μου πείτε; Πόσο εύκολο είναι να κατηγοριοποιηθεί αυτή η ταινία; Άλλοτε θυμίζει μελό, άλλοτε θυμίζει ταινία Bruce Lee, άλλοτε ταινία Σαμουράι και πάει λέγοντας.
Το vol 2 την πρώτη φορά δεν μου άρεσε ιδιαίτερα διότι έχοντας πρόσφατο το vol 1 θα προτιμούσα να έβλεπα την πρωταγωνίστρια και πάλι ατρόμητη και κάθετη με τους εχθρούς της, πάντα σε θέση ισχύος. Ενώ ήξερα ήδη από τα ΜΜΕ τι επρόκειτο να δω, ήλπιζα να δω την ηρωίδα να υπερνικά κάθε εμπόδιο χωρίς ίχνος συναισθήματος. Ήθελα με λίγα λόγια δράση χωρίς πολλά πολλά και τα θέματα που έθεσε ο Q δεν θέλησα καν να τα σκεφτώ.
Βλέποντας την ταινία μεμονωμένα, πρόσεξα ότι υπάρχει τελικά μια ισορροπία ανάμεσα στη δράση και στην ανάπτυξη της ηρωίδας. Το ότι ο Tarantino «κλείνει» την ταινία με το image της πρωταγωνίστριας μαλακωμένο λόγω μητρότητας δείχνει φυσικά το πέρασμά της σε μια άλλη ζωή…Η ατρόμητη δολοφόνος λυγίζει μπροστά στα αθώα μάτια της κόρης της, όλα καλά ΑΛΛΑ… αυτή τη στιγμή ανατρέπονται όλα όσα πέρασαν από το μυαλό μου για το vol 1. Πόσο superhero είναι τελικά η B; Γράφοντας στο τέλος «Η λέαινα βρήκε το λιονταράκι της και όλα στην ζούγκλα έγιναν όπως πριν» (ή κάτι τέτοιο) ο σκηνοθέτης αφήνει hints ότι όλα τελικά γίνανε για την μητρότητα που ο Bill στέρησε από την B. Στην ουσία λοιπόν η superwoman δεν διαφέρει από καμία άλλη μάνα που θα γινόταν λέαινα, τίγρης ή ότι πιο επικίνδυνο ζωντανό κρύβει το ζωικό μας βασίλειο για να εκδικηθεί για το μικρό της. Είναι άραγε η ταινία ένας ύμνος προς τη μητρότητα; Η B μαθαίνει ότι είναι έγκυος σε μια «αποστολή» και ενώ συγκρούεται, σημαδεύει & σημαδεύεται από αντίπαλό της γυναίκα, την πείθει να «κηρύξουν» ανακωχή γιατί είναι έγκυος και αν και ατρόμητη η Β, φοβάται τώρα για το παιδί που κουβαλάει. Η δολοφόνος που έφτασε ως εκεί για να τη σκοτώσει υποχωρεί και της λέει «συγχαρητήρια». Τι προσπαθεί να μας πει ο Quentin στο finale…; Είναι η γυναίκα πρώτα απ’όλα μάνα και ύστερα όλα τα άλλα; Γιατί έμπλεξε τόσο το συναίσθημα στο vol 2; Γιατί δεν μας άφησε και εμάς τα θηλυκά αυτής της κοινωνίας να ταυτιστούμε με μια υπερηρωίδα που ζει στο δικό της σύμπαν, σκοτώνει-πληρώνεται, αντιμετωπίζει με επιτυχία άνδρες εξπέρ στις πολεμικές τέχνες και δεν έχει καθόλου τύψεις για τον «λαό» που στέλνει στον άλλο κόσμο; Γιατί σε μια φαινομενικά πρωτότυπη ταινία βρεθήκαμε ξανά face to face με τα στερεότυπα gender roles της κοινωνίας μας; Μια φίλη όμως μου είπε: Μήπως τελικά η ταινία δείχνει ότι women do it better;Υπερπηδούν κάθε εμπόδιο, μάχονται εξίσου καλά όσο και οι άνδρες... και επιπλέον ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΕΣ! Τα σχόλια είναι δικά σας! (Α, και να μην ξεχάσω, καλό μήνα!)